....


ذكريات بضم الذال





قالها كذلك.. كان مازحا -اعلم- لكنها راقتنى بشده حتى انها جعلتنى ابحث فى نفسى عن مثلها فوجدت الكثير


ابله الجيولوجيا وتلك الورقه التى اوصتنى فيها باستدعاء ابى للمدرسه


فانوس رمضان الذى كانت تقطنه الشمعه وله باب يغلق فتبكى وحدها بالداخل


محمد فؤاد وصورته التى كانت تسكن حافظتى ويغظننى البنات بتقليده


ذهابى للجامعه للمره الاولى ودخولى اليها كمثل من يدخل مغاره على بابا



رسائلى اليه وحده التى كانت تسكن كتبه خفيه



ورسائله التى كانت تسكن يدى و قلبى خفيه



محبتى للكشرى و حرصى على دخول كل محلات الكشرى لاختيار افضلهم



حرصى على اقتناء شرائط نادره

حبى للشاى بالنعناع

الورد الذى كان يسكن حقائبى باستمرار ويذكرنى به


خوفى الشديد من كل ما يمشى على اربع ومحاوله تجنبهم ويدلل على ذلك عدم ذهابى لجنينه الحيوانات سوى مره واحده فقط



وخوفى من الحشرات ومحاوله تهريبها عندما تطلب منى امى مطاردتها



الراديو وما يحمله من مسلسلات وبرامج جديده فى رمضان واحتضانى له ليلا فى الصيف

محاولاتى الاولى للدخول على النت واكتشافى لخباياه وادمانى له فيما بعد

محاولات التدوين الاولى وتلقى التعليقات

كل ما سبق هى ذكريات اجتاحتنى حينها... شكرا لكل التفاصيل الصغرى

مش فى ذهنى حاجه معينه اكتبها لكن عندى الرغبه فى الكتابه او يمكن لو نسميها فضفضه هتبقى اوقع ... مش عارفه ليه معدتش بحس للمدونه بطعم زى الاول ولا بحس للكتابه بطعم زى الاول ياترى ليه؟؟ للاسف مش عارفه اوصل لاجابه دقيقه وشافيه عن الموضوع ده
ولا حتى قادره اخمن اجابات عشان ارضى بيها نفسى
ارضى... الرضــــــــــــا ... بقى بيشغلنى قوى اللفظ ده وبقيت بسال نفسى كتير ياترى انا راضيه عن حالى وعن نفسى ؟؟ ولو مكنتش راضيه ياترى ايه السبب ؟؟ولو كنت فعلا راضيه طب ازاى وصلت للاحساس ده..؟؟
ياااااااااااه أسئله كتير قوى من النوع ده دايما شغلانى وشاغله دماغى
طب انا ليه بكتب الكلام ده كله .. والناس اللى هيقروه هياخدوه باى محمل وهيشوفوه من اى وجهه نظر .. اكيد فى من الناس اللى هيشفق عليه ويقول يا حرام مسكينه البنت دى .. وفى ناس هتقول دى بتتفلسف وخلاص .. وناس هتقول دى دماغها اكيد طاقه وبتخلق من كل حاجه ميت سؤال تشغل بيه نفسها وخلاص .. وهم كده الناس اتفقوا على الا يتفقوا .. طب وانا اتفقت على ايه ؟؟ برضو مش عارفه
ساعات بحس من كتر ما بردد كلمه مش عارفه انى مبقتش عارفه حاجه خالص .. فعلا انا مبقتش عارفه حاجه خاالص بقيت بتصدم فى الناس ومبقتش اقدر احكم على مشاعرى ناحيتهم .. ومبقتش قادره اقرر ياترى الناس دول كويسين وحلوين زى ماهو باين عليهم كده ولا دى مجرد ادعاءات وكفى .. ياترى كلامهم ده نابع من جواهم وايمانهم بيه ولا هو مجرد كلام بيقنعوا بيه اللى قدامهم انهم ناس بيعرفوا يتكلموا بشكل كويس وبطريقه منمقه وانهم متحدثين لبقين لهم صولات وجولات فى خبره الكلام
بقى عندى يقين ان كل الناس وحشين لحد ما يثبتوا لى العكس

بقى عندى يقين ان مفيش يقين

......

على فكره الانفعالات دى مبتخرجش هنا عاده .. ومعنى انها خرجت هنا ده اكيد له دلاله يمكن انا مش عارفه دلوقتى ايه هى بس يمكن نكتشفها فيما بعد
فيمـــــــــا بعد ... كمان التعبير ده بيضايقنى انا حاسه ان نص حياتنا مأجلينها لفيما بعد طب ايه اللى مخلينا نأجل ؟ .. اعتقد ان اللى بيخلينا نأجل هو الخوف .. تبا له من احساس .. على فكره الاحساس ده مؤلم جدا لفوق ما يتخيل فرد .. الخوف والعجز يمكن الخوف هو اللى بيوصلنا للاحساس الملازم ليه وهو العجز .. لما تكون شايف نفسك خايف من حاجه اكيد انت عاجز على انك تعملها
عندى قصيده اسمها عَجَز
اولها بيقول

ماانتيش علامه للعَجَز
مفيكيش جروح
لكنك المصلوبه ع الفرع المميت
لا انتى اللى قادره تنشلى موتك من الدنيا
ولا انتى قادره تبدأى..

يارب افتكر ابقى انزلها فى بوست عشان اعرف راى الناس فيها
ويمكن يبقى للبوست ده بقيه معرفش امتى
الله اعلى واعلم