يا وشوشات المر فى ساعة الغروب
ساعة طلوع الروح من البدن العتيق
ساعة ما كل الكون بيلعن خطوتك
اياكى تنسى انك عميتى عن الطريق
وانك بعدتى..
مش عشان تنسى جراحك
لكن بعدتى عشان تقولى انك عملتى كل شىء
عودى كما كنتى زمان
فكى قيودك وارمحى رمح الحصان
ماتفيدك الرقده ولا لعن الزمان
فكى فيونكاتك وحسى انك كبرتى
بصى ف مرايتك تعرفى
شوفى تجاعيد القساوه ف نظرتك
قولى لنفسك فتّحى
كل البشر شايفين عنيكى... الا انتى
كل البشر تايهين عشانك
وانتى تايهه عشان مش انتى
تشهد عليكى كل فتافيت المرايه
يشهد عليكى كل شرخ ف صفحة القلب الحنيّن
فاكره انه هين...؟؟؟
لا ياللى دمعك مستحيل
مش هيّن انك تجرحى
ولا هيّن انك تسرحى تبيعى العباد
قولى لنفسك فتّحى
معادش باقى ف الزمان قد اللى فات
معادش ينفع تصبغى قلبك سواد
عودى تيجان الحب بتلالى على جبينك
عودى بقلبك الابيضانى
نورى بيه العتامه
اغسليها
واغسلى همك عليكى
لجل ماتعودى مابينا.... ودعى المر اللى فيكى